Kościół Zielonoświątkowy w Miastku

__Czym jest post? Jakie rodzaje postu znamy? Kto zachęca nas do postu (teraz - ludzie, pastor, a w Starym Testamencie – prorok) Z czyjego natchnienia wychodzi pragnienie postu?
__Czy to możliwe, aby Duch Święty zachęcał nas do postu, nawet kilkudniowego? Jeśli tak, to po co? Czy diabeł może zachęcać nas do postu?
__Czy post jest po to, aby powstrzymywać się od tego, co jest ważne dla naszego ciała (niejedzenie) czy tego, co jest mu niezbędne? (troska o ciało wyrażająca się pracą, odżywianiem, odpoczynkiem).

__Czy Bóg wie o nas wszystko? Czy Bóg nas kocha i chce dla nas tego, co najlepsze? Czy mogą zdarzyć się takie sytuacje, że Bóg poprosi nas o to, abyśmy zaangażowali się w jakiś post i trwali w nim bez względu na konsekwencje? Na przykład mam zaliczenie przedmiotu w weekend, dodatkowo razem z dwiema koleżankami muszę przygotować prezentację, a Duch Święty zachęca mnie do tego, abym przez najbliższy tydzień pościła. Nie chodzi tylko o jedzenie, ale także to, aby nie iść do pracy, a także nie uczyć się i nie jechać na zajęcia. Zdrowy rozsądek mówi mi, że to tylko moje fanaberie, że Duch Święty na pewno by mi czegoś takiego nie proponował. Przecież w Biblii jest napisane, że kto nie pracuje, niech też nie je. Jednak w głębi serca wiem, że tak powinnam postąpić, jak prosi mnie Duch Święty. Czy post jest pracą, czy lenistwem? Czy chcę tak pracować? Czy stać mnie na taki rodzaj pracy?
__Pojawiają się w mojej głowie kolejne pytania: Czy Bóg na pewno zachęca mnie do takiego postu? Czy to może mój własny wymysł, a może to diabeł nie chce, abym zaliczyła semestr i poddaje mi taki pomysł? Czy Bóg może ode mnie czegoś takiego wymagać? A co z moją wolną wolą? Przecież nie muszę się godzić na taka dziwaczność, itd., itd. Każdy z nas ma swój repertuar tłumaczeń. Gdy już podamy wszystkie swoje argumenty, możemy być z siebie zadowoleni: „Uff! Powiedziałam Bogu, co myślę, niech wie.” Czujemy się w pewien sposób usprawiedliwieni. I oprócz wyżej wymienionych argumentów możemy jeszcze dodać i ten: „Niech tak poszczą ci, którzy nie pracują. Ode mnie zależy byt mojej rodziny i nie zamierzam angażować się w taki post. Owszem mogę czasami zaprzestać jedzenia, ale też nie za często.”

__Po co pościsz? Co chcesz przez post osiągnąć? Możliwe wydaje się to, że Duch Święty, zachęcając ciebie do postu, wskazuje na to, abyś wyżej postawił Jego osobę i Jego cele aniżeli siebie i swoje cele? Czy człowiek wierzący, który doświadczył Bożego dotknięcia, może sprzeciwić się prośbom Duch Świętego o to, aby odłożyć na bok swoje pragnienia, marzenia, a przede wszystkim swoje najbardziej elementarne potrzeby i zająć się tym, co wydaje mu się poniekąd stratą czasu?

__Czy ufasz Bogu? Na ile ufasz Bogu? Gdyby zdarzyła się sytuacja, że Bóg poprosi cię o ścisły post (bez jedzenia, picia, pracy) i modlitwę przez 3 dni, tydzień lub więcej, czy odpowiesz tak? Czy znajdziesz tysiąc powodów, wersetów z Biblii, które będą dla ciebie pretekstem do tego, aby odpowiedzieć swojemu Stwórcy: „Nie!”? Kiedy powiesz Bogu: „Dość! Nie wymagaj więcej ode mnie!”? Czy Bogu zależy na tym, abyś przez Niego zaniedbał swoje sprawy? Czy może związane jest to z tym, abyś zobaczył coś więcej? Nauczyłam się, że jeśli Bóg prosi, abym zrezygnowała z tego, co ważne dla mnie i wytrwam w tym, wtedy On daje, pokazuje i powierza mi to, co jest ważne dla Niego. Czy chcę ufać Bogu?

__Bóg nigdy nie zmusza, On jedynie zachęca, pobudza do działania, daje wzrost. Jemu bardziej zależy na nas, na tym, co nasze, aniżeli nam samym. A jeszcze bardziej zależy Mu na tym, co Jego, nawet jeśli my musimy w tym czasie poświęcić to, co nasze. Bóg jest Bogiem porządku, zasad i dyscypliny, ale ponad tym jest Bogiem miłości, sprawiedliwości, zbawienia i dlatego czasami prosi nas, abyśmy poświęcili swoje marzenia jak i elementarne potrzeby na rzecz ….., być może drugiego człowieka lub czegoś, ewentualnie kogoś, kogo nie znamy lub nie lubimy. Czasem jest tak, że czujemy w swoim sercu pragnienie postu, ale nie bardzo wiemy, czego ten post ma dotyczyć. Gdy zaufamy temu pragnieniu i zaangażujemy się w post, wtedy będziemy w Bożej woli dla naszego życia. Będziemy w najlepszym miejscu, jakie jest dla nas dostępne.

__Dlatego zachęcam z całego swojego serca do postu, a przede wszystkim do zaufania Bogu w to, że jeśli prosi cię o post i modlitwę, ma w tym swój cel, który może być także twoim udziałem. Zaufaj Bogu i bądź właściwą osobą we właściwym miejscu. Nie sprzeciwiaj się delikatnemu głosowi Ducha Świętego. On naprawdę wie, co robi i do kogo mówi. Błogosławię cię w imieniu Jezusa Chrystusa i powierzam cię Jego niesamowitej łasce i miłosierdziu. Niech Pan rozjaśni nad tobą swoje oblicze i niech otworzy przed tobą szeroko swoje drogi. Niech jego wzrok jest zwrócony zawsze w twoim kierunku, a Jego oczy pełne miłości niech radują się, widząc ciebie.

W.